Deklarowany na etykiecie szyby zespolonej współczynnik przenikania ciepła musi być zgodny ze zharmonizowaną normą PN-EN 1279-5.
Norma ta mówi, że producent powinien podać współczynnik Ug wyznaczany wg metody obliczeniowej (norma EN 673). Dla standardowej szyby zespolonej oznacza to współczynnik U= 1,1 W/m2K. Jeżeli producent oznacza szyby oznakowaniem CE potwierdza tym samym zgodność wyrobu ze wspomnianym standardem.
Na rynku nie ma jednolitej praktyki w zakresie znakowania szyb i podawania współczynnika U w kartach charakterystyki produktu pomimo jasnych zapisów normatywnych i wymaganej spójności w tym zakresie.
Od 1 marca 2007 istnieje obowiązek znakowania szyb zespolonych wg standardów określonych w normie PN-EN 1279-5 “Szkło w budownictwie. Izolacyjne szyby zespolone Część 5: Ocena zgodności wyrobu z normą”.
Norma ta w sposób precyzyjny podaje, według jakich norm odniesienia oraz jakie parametry powinny być podawane przez producenta. Punkt 4.3.2.12 dotyczący “Oszczędności energii i zatrzymywania ciepła” podaje, że “Wartość współczynnika przenikania ciepła (U-wartość) należy określić metodą obliczeniową wg EN 673”, dalej podano, że wyjątkowo, “w przypadkach, gdy współczynnik przenikania ciepła (U-wartość) nie może być obliczony, wówczas należy go określić przez badanie według EN 674 lub 675.” Według Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego z zapisów normy wynika, że na “Karcie charakterystyki produktu CPIP” standardowej szyby zespolonej powinna znajdować się wartość parametru U wg normy EN 673 (dla standardowej szyby 1,1 W/m2K). Należy zaznaczyć, że ww. pkt 4.3.2.12 normy został wymieniony w załączniku ZA normy PN-EN 1279-5:2006, co oznacza, że producent szyb zespolonych przeznaczonych do stosowania w budownictwie powinien zastosować się do ww. postanowień normy w celu oznakowania wyrobu oznakowaniem CE albo znakiem budowlanym.
W momencie, kiedy normą właściwą dla zestawu szyb jest EN 673 to nie można opierać się na danych wg EN 674 bo jest to celowe wprowadzanie w błąd.
Dla producentów szyb oraz okien realnym zagrożeniem jest wizyta Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego, który kontroluje zgodność z prawem budowlanym nanoszenia oznakowania CE na wyroby (proces produkcyjny oraz dokumentacja). W związku z tym producenci okien, którzy nawet nieświadomie wprowadzali klientów w błąd są narażeni na sankcje prawne.
Należy zaznaczyć, że producenci okien obliczając współczynnik przenikania ciepła okna (norma PN-EN ISO 10077-1) mają prawo brać do obliczeń współczynnik U szyby zarówno według EN 763 jak i według EN 674 i EN 675 – w zależności od tego, według której metody producent szyb zespolonych podaje ten współczynnik.
Osobną kwestia jest prawidłowe oznaczanie wyrobów w kontekście audytów energetycznych, których przeprowadzanie na szerszą skalę, jak powszechnie wiadomo, rozpocznie się w 2009 roku.. Tutaj też istotne jest precyzyjne i jednoznaczne oznaczanie wyrobów.
Znakowanie CE jest pewną koncepcją zapewnienia bezpieczeństwa użytkowego wyrobów wprowadzanych na rynek unijny i w połączeniu z dyrektywami i normami zharmonizowanymi zapewnia techniczną porównywalność wyrobów, pozwala klientowi na jednoznaczną ocenę parametrów produktów. Informacja handlowa, jaką jest oznaczanie wyrobów znakiem CE nie może wprowadzać klienta w błąd – a ze względu na złe oznaczenie produktów mamy z takim zjawiskiem tu do czynienia. Dlaczego więc producenci ciągle oznaczają swoje szyby parametrem U=1,0? Prawdopodobnie dlatego, że to lepiej brzmi.
Grzegorz Ogierman
GLASPOL Saint-Gobain